کد مطلب:313998 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170
در قبر گفت: السلام علیک یا اباالفضل العباس
جناب حجةالاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ عبدالله مبلغی آبادانی نقل كردند: در سال 1355 شمسی، یكی از وعاظ شهر یزد، به نام شیخ ذاكری، به بندرعباس می آید و از آنجا جهت تبلیغ به دهكده ی سیاهو، در اطراف این شهر، عازم می گردد و در روز 9 محرم الحرام در اثر سكته ی قلبی درمی گذرد. جنازه ی آن مرحوم را به بندرعباس منتقل می كنند و در جوار یكی از امامزاده ها به خاك می سپارند.
اینك بقیه ی ماجرا را از زبان حضرت حجةالاسلام و المسلمین آقای مبلغی بشنوید. ایشان می گوید:
من موقع تلقین خواندن، قسمت دست راست مرحوم ذاكری را تكان می دادم كه ناگاه چشمان خود را باز كرد و با صدای بلند، به گونه ای كه همه شنیدند گفت: «السلام علیك یا اباالفضل العباس علیه السلام»! و سپس بست.
همزمان با این حادثه ی شگفت، بوی عطر خوشی به مشام من و حضار رسید كه بر اثر آن افراد حاضر شروع به صلوات بر پیامبر و خاندان معصوم وی (سلام الله علیهم اجمعین) نمودند. این بود مشاهدات این جانب كه خود در حال تلقین میت، ناظر آن بودم.
آن قدر نرفتیم، كه مرداب شدیم
هم رنگ سكوت، محو مهتاب شدیم
هر بار نشستیم و، مرورت كردیم
از شرم لبان تشنه ات، آب شدیم! [1] .
اینك بقیه ی ماجرا را از زبان حضرت حجةالاسلام و المسلمین آقای مبلغی بشنوید. ایشان می گوید:
من موقع تلقین خواندن، قسمت دست راست مرحوم ذاكری را تكان می دادم كه ناگاه چشمان خود را باز كرد و با صدای بلند، به گونه ای كه همه شنیدند گفت: «السلام علیك یا اباالفضل العباس علیه السلام»! و سپس بست.
همزمان با این حادثه ی شگفت، بوی عطر خوشی به مشام من و حضار رسید كه بر اثر آن افراد حاضر شروع به صلوات بر پیامبر و خاندان معصوم وی (سلام الله علیهم اجمعین) نمودند. این بود مشاهدات این جانب كه خود در حال تلقین میت، ناظر آن بودم.
آن قدر نرفتیم، كه مرداب شدیم
هم رنگ سكوت، محو مهتاب شدیم
هر بار نشستیم و، مرورت كردیم
از شرم لبان تشنه ات، آب شدیم! [1] .
[1] سروده ي شكوه كرمانشاهي.